Niezwykle wytrzymała roślina, która sprawdzi się na niemal wszystkich stanowiskach. Stokrotka pospolita słynie z bardzo długiego kwitnienia i odporności na koszenie. Jest zapylana przez motyle, błonkówki i muchówki.
Nasiona formy dzikiej, nieodmianowej.
SKU: N098
68,00 zł – 292,00 zł
SZYBKA WYSYŁKA
Zamówienia wysyłamy w 24h by każdy zakup dotarł do 3 dni roboczych.
BEZPIECZNE PŁATNOŚCI
Gwarantujemy bezpieczny, wygodny i szybki sposób dokonywania płatności.
POMOC I WSPARCIE
Oferujemy bezpłatne doradztwo i kompleksową opiekę pozakupową.
GWARANCJA JAKOŚCI
Dostarczamy profesjonalne i przemyślane mieszanki nasion.
W 1 gramie jest ok:
10.000 nasion
Nazwa polska: stokrotka pospolita, stokrotka łąkowa, stokrotka trwała
Nazwa łacińska: Bellis perennis L.
Rodzina: astrowate Asteraceae (złożone Compositae), podrodzina astrowate właściwe Asteroidae
Status w Polsce: rodzima, bardzo częsta w całym kraju
Roślina trwała (bylina) z pędami kwiatowymi w postaci głąbików i koszyczkowatymi, białymi lub biało-różowymi kwiatostanami.
Posiada trzy typy pędów. Pierwsze z nich to podziemne, nierozgałęzione rozłogi, drugie również podziemne, lecz porozgałęziane, walcowate w przekroju kłącza oraz, trzecie głąbiki czyli bezlistne łodygi kwiatowe, osiągające 40-200 mm wys. W przypadku stokrotki, głąbiki charakteryzują się trudno dostrzegalnym, delikatnym w dotyku kutnerem.
Liście wyrastają w postaci różyczki bezpośrednio z kłączy. Odznaczają się odwrotnie eliptyczną albo łopatkowatą, ząbkowatą lub karbowaną na brzegach blaszką, zwężająca się w szypułkę liściową.
Koszyczkowy kwiatostan stokrotki obejmuje kwiatów jeden szereg różowych lub białych, żeńskich kwiatów języczkowych na okółku oraz setki siarkowo żółtych, obupłciowych kwiatów rurkowych w środku. Korona pojedynczego kwiatu cechuje się u opisanego gatunku 4-5 ząbkami oraz dzwonkowatym kształtem. Nitki pręcików pozostają wolne, natomiast pylniki zrastają się w rurkę okalającą słupek. Wypukłe dno całego kwiatostanu obrośnięte będzie charakterystycznymi brodawkami.
Owocem B. perennis jest gładka, brązowo-żółta niełupka kształtu odwróconego jaja.
Stokrotka pospolita najwspanialej udaje się na stanowiskach widnych bądź półcienistych, żyznych, bogatych w próchnicę, rośnie jednak niemal w każdych warunkach.
Stokrotki można jadać, o ile nie są mocno pryskane ani zanieczyszczone jajami i larwami pasożytów przez psy i koty. Młode liście i pąki kwiatowe przypominają nieco orzechy w smaku, starsze robią się niesmaczne i gorzkie. Można potraktować je wówczas jako przyprawę lub łagodzić ich gorycz marynowaniem.
Jest to również, prastare zioło lecznicze, dzika jarzyna i roślina dekoracyjna. Wyhodowano mnóstwo odmian ozdobnych, o koszyczkach z liczniejszymi „płatkami” (de facto kwiatami języczkowymi) i/lub niespotykanych w stanie dzikim mocnych odcieniach różu, bordu albo śnieżnej bieli. Odmianę o 16 „płatkach” znano w dawnej Babilonii i czczono jako kwiat bogini miłości Aszery/Isztar. Współczesna farmacja akademicka sięga po nią rzadko, zwykle zewnętrznie jako okład lub dodatek do kąpieli na trudno gojące się krosty, owrzodzenia i rany. Bywa stosowana wewnętrznie jako lek łagodnie ściągający, wykrztuśny, moczopędny, przeczyszczający i regulujący miesiączkę. Badania potwierdziły pewne jej działanie przeciwbakteryjne oraz obniżające poziom tłuszczów. Nie potwierdzono natomiast jej skuteczności przy kaszlu, bezsenności i migrenach.
Brak twardych danych odnośnie jej produktywności pyłkowej i nektarowej. Stokrotka pospolita jest zapylana przez motyle, błonkówki lub muchówki.
