Niewysoka bylina o charakterystycznych bordowych kwiatach. Wielostronnie użytkowana roślina: składnik zup i sałatek zastępujący ogórki, dodatek do kraftowych alkoholi, zioło odtruwające. Nasiona formy dzikiej, nieodmianowej.
SKU: N030
6,00 zł – 18,00 zł
SZYBKA WYSYŁKA
Zamówienia wysyłamy w 24h by każdy zakup dotarł do 3 dni roboczych.
BEZPIECZNE PŁATNOŚCI
Gwarantujemy bezpieczny, wygodny i szybki sposób dokonywania płatności.
POMOC I WSPARCIE
Oferujemy bezpłatne doradztwo i kompleksową opiekę pozakupową.
GWARANCJA JAKOŚCI
Dostarczamy profesjonalne i przemyślane mieszanki nasion.
W 1 gramie jest ok:
140 nasion
Nazwa polska: krwiściąg mniejszy, lud. pimpinella, pimpernel (nie zalecana, bo taka sama jak dla biedrzeńca)
Nazwa łacińska: Sanguisorba minor Scop. (syn. Poterium magnolii, Poterium polygamum)
Rodzina: różowate Rosaceae
Status w Polsce: rodzimy dla niektórych okolic, w innych tylko jako chwast, przyprawa lub roślina lecznicza
Roślina trwała (podkrzew o drewniejących pędach), rozetkowa, w klimacie cieplejszym od naszego bywa wieczniezielona.
Łodyga niska lub średnia, do 60 cm wysoka (zatem faktycznie mniejszy od pokrewnego krwiściągu lekarskiego), okryta szorstkimi w dotyku włoskami, po pierwszym roku zwykle drewnieje.
Liście mają charakter złożony, nieparzysto pierzaste, o pojedynczych listkach eliptycznych, a grubo ząbkowanych.
Pojedyncze kwiaty zwykle seledynowo lub sino zielono, z czasem bordowo nabiegłe, są jednopłciowe: żeńskie z dwuszyjkowym słupkiem wykształcają się na górze kwiatostanu, męskie o 10-20 białonitkowych pręcikach na dole. Kwitnie całe lato i wczesną jesień, od czerwca do września.
Owoc to typowy dla tego rodzaju niełupka otoczona działkami kielicha. Same nasiona typu ortodoks o MTN 5-7 g. Przeciętna kiełkowalność wynosi 9-12%.
Wymaga stanowisk słonecznych lub półcienistych, ziemi średnio żyznej, wilgotnej i przepuszczalnej.
Składnik suchych łąk i ciepłych muraw.
Przy uprawie krwiściągu mniejszego na sałatki i sosy zwykle usuwa się kwiatostany, by roślina wytwarzała więcej liści.
Krwiściąg mniejszy to prastara, nieco dziś zapomniana roślina uprawna. Odgrywał znaczącą rolę w średniowiecznej Europie jako warzywo i przyprawa. Liście i kwiatostany zastępowały ogórki, miętę lub gruszę w marynatach do ryb i drobiu, zupach, surówkach i chłodnych napojach letnich.
W niektórych okolicach Niemiec (Hesja, Frankfurt) do dziś robi się zeń zielone sosy. Aromatyzowano nimi także wina i wódki. Używano jako lekarstwa przy zatruciach, rozwolnieniu i krwotokach.
Należał do ulubionych jarzyn angielskiego filozofa Bacona i amerykańskiego prezydenta Jeffersona.
Jako gatunek w znacznym stopniu wiatropylny bywa mniej atrakcyjny dla pszczół od pozostałych różowatych. Pszczoły odwiedzają go jednak dość chętnie, od dawna też podsiewany przez pszczelarzy.
Jest rośliną żywicielską larw rzadkiego motyla powszelatka sertora.