Scabiosa ochroleuca
Roślina dwuletnia lub krótkowieczna bylina o naziemnych pąkach, tworząca w pierwszym roku życia rozetę, o wyprostowanych pędach, orzęsionych liściach i główkowatych kwiatostanach.
Nasiona formy dzikiej, nieodmianowej.
SKU: N110
6,00 zł – 19,00 zł
SZYBKA WYSYŁKA
Zamówienia wysyłamy w 24h by każdy zakup dotarł do 3 dni roboczych.
BEZPIECZNE PŁATNOŚCI
Gwarantujemy bezpieczny, wygodny i szybki sposób dokonywania płatności.
POMOC I WSPARCIE
Oferujemy bezpłatne doradztwo i kompleksową opiekę pozakupową.
GWARANCJA JAKOŚCI
Dostarczamy profesjonalne i przemyślane mieszanki nasion.
W 1 gramie jest ok:
830 nasion
Nazwa polska: Driakiew żółta
Nazwa łacińska: Scabiosa ochroleuca L.
Rodzina: przewiertniowate Caprifoliacae, dawniej szczeciowate Dipsacaceae
Status w Polsce: z rodzima, częsta, nie chroniona. Najpospolitsza w pasie wyżyn, dolinach wielkich rzek i na Kujawach, poza tym w rozproszeniu
Driakiew żółta posiada wznoszące się, porozgałęziane łodygi mocno kutnerowate u dołu, a niemal nagie bliżej kwiatostanu. Jak przystało na roślinę rozetkową posiada dwa typy liści, pierwsze rozetkowe , różyczkowe kształtu liry, o piłkowanym bądź karbowanym brzegu oraz drugie pędowe, pojedynczo lub potrójnie pierzastosieczne, z równowąskimi odcinkami.
Tworzy drobne, jasnożółte lub kremowo białe kwiaty zebrane w półokrągłe kwiatostany typu główki. Główka jako całość składa się z dużych kwiatów brzeżnych, drobniejszych kwiatów wewnętrznych, tudzież dna kwiatostanu. Chroniona będzie dodatkowo niewielkimi, łuskowatymi, kończącymi się szydlasto, aczkolwiek miękkimi w dotyku przysadkami. Pojedyncze kwiaty składają się z kieliszka, kielicha, korony i organów rozrodczych. Kieliszek będzie kubkowaty o rozpościerającym się talerzowato rąbku, z ośmioma bruzdami.
Po zapłodnieniu powiększa się, przeistaczając się w papierowatą osłonę owocu. Kielich u góry zwieńczony jest pięcioma włoskami, a zrośnięty na spodzie. Także on przekształca się w część aparatu lotnego i obronnego przyszłego owocu. Wyraźnie grzbiecista korona rozpada się na pięć łatek. Pręcików posiadają driakwie cztery, a słupek jeden, o pojedynczej szyjce i dolnej, jednokomorowej zalążni z jednym tylko zalążkiem.
Driakiew żółta zawiązuje owoce w postaci typowych dla rodzaju niełupek z aparatem lotnym z trwałych pozostałości kielicha i kieliszka. Pojedyncze niełupki odznaczają się nerkowatym kształtem i jasno brązowym kolorem, nieco poszarpanym welonikiem (z kieliszka i kielicha), zawierając jedno nasion i tłuszczowce jako główny materiał zapasowy, mierząc zwykle 15-20 mm długości, a 4-6 mm szerokości.
Driakiew żółta preferuje stanowiska słoneczne, na gruntach przepuszczalnych, świeżych bądź suchych, obojętnych lub zasadowych w odczynie.
O wymaganiach uprawowych rodzimych wdówek, wprowadzanych współcześnie do pasów kwietnych, biocenotycznych ogródków trzmielowych i motylowych etc. paradoksalnie wiadomo mniej niż różnych egzotów (driakwi japońskiej, kaukaskiej, wdówki letniej), eksponowanych od wieków na rabatach, skalniakach i murkach kwietnych.
Nazwa „driakiew” oznaczała lekarstwa o silnym, a wszechstronnym działaniu, sporządzane od starożytności z jadów węży, skorpionów, opium oraz silnie działających ziół. Spośród krajowych driakwi sproszkowane korzenie gołębiej służyły jako zasypka do niemowląt. Prace nad pełniejszym wykorzystaniem d. żółtawej jako zioła leczniczego prowadzi Uniw. w Karagandzie. Przyniosły one m.in. uzupełnienie znajomości biologii i ekologii tego gatunku (m.in. budowa niełupek), chemizmu roślin, tudzież wstępne oszacowanie wielkości zbiorów z populacji dziko rosnących.
Wiele grup owadów chętnie odwiedza driakiew żółtą, a sami pszczelarze coraz chętniej wprowadzają ją do pasów kwietnych oraz ekologicznych pasieczysk inspirowanych świetlistymi dąbrowami, murawami kserotermicznymi czy ciepłymi okrajkami lasów.