Dawna roślina barwierska i dzika jarzyna o ciemnoniebieskich kwiatach. Pozostał cennym ziołem leczniczym i źródłem garbników dla rzemiosła. Obecnie farbownik lekarski to jeden z popularniejszych gatunków miododajnych. Nasiona formy dzikiej, nieodmianowej.
SKU: N024
21,00 zł – 87,00 zł
SZYBKA WYSYŁKA
Zamówienia wysyłamy w 24h by każdy zakup dotarł do 3 dni roboczych.
BEZPIECZNE PŁATNOŚCI
Gwarantujemy bezpieczny, wygodny i szybki sposób dokonywania płatności.
POMOC I WSPARCIE
Oferujemy bezpłatne doradztwo i kompleksową opiekę pozakupową.
GWARANCJA JAKOŚCI
Dostarczamy profesjonalne i przemyślane mieszanki nasion.
W 1 gramie jest ok:
170 nasion
Nazwa polska: farbownik lekarski
Nazwa łacińska: Prunella vulgaris
Rodzina: ogórecznikowate Boraginaceae (szorstkolistne)
Status w Polsce: roślina rodzima lub trwale zadomowiona
Farbownik lekarski to krótkowieczna bylina, wytwarzająca w pierwszym roku życia rozetę liści. Pędy kwiatowe są mocno kutnerowate, wyprostowane, średnie lub wysokie (0,3-1,0 m) i ulistnione skrętolegle.
Liście dwu typów (odziomkowe i łodygowe) także mocno szorstkie w dotyku. Liście odziomkowe charakteryzują się posiadaniem długich szypułek i podługowatym kształtem. Liście łodygowe natomiast odznaczają się kształtem równowąskim, lancetowatym, poza tym siedzą bezpośrednio na pędach.
Kwiaty farbownika cechuje pięciokrotna symetria, podział na kielich i koronę oraz równoczesne zakwitanie, a co za tym idzie zapylanie. Zrosłopłatkowa korona wyposażona jest w specjalne, kutnerowate osklepki, blokujące wlot do gardzieli kwiatu rabusiom pyłku. Nader charakterystyczną cechą farbowników jest wyraźna zmiana kształtu i kolorów kwiatu w toku kwitnienia. Kielich przed zapyleniem jest mały i rurkowaty, po zapyleniu robi się wielki i dzwonkowaty, niekiedy prawie okrągły. Korona przed zapyleniem jest niemal czerwona, natomiast po staje się błękitna lub granatowa.
Owocem będzie typowa dla rodziny ogórecznikowatych rozłupka, u farbownika odznaczająca się falistym, a zarazem brodawkowatym urzeźbieniem powierzchni.
Farbownik lekarski wymaga stanowisk słonecznych. Doskonale znosi jałowe, suche grunty, choć woli gleby żyzne, nawet przeżyźnione.
Na pastwiskach pszczelich i pasach kwietnych w sadach sieje się go w rozstawie 10 cm na 40 cm. Gęstszy siew wcale nie zwiększy plonu ani nektarowania.
Jako gatunek typowy dla szczelin między płytami chodnikowymi czy gruzowisk doskonale poradzi sobie w murku kwietnych i suchym alpinarium.
Swoją polską nazwę rodzajową „farbownik” zawdzięcza zapomnianemu dziś, a w minionych wiekach podstawowemu zastosowaniu. Barwiono nim tkaniny, napoje oraz żywność. Uzyskiwany zeń czerwony barwnik, zwany anchuzyną bądź alkaniną, do dziś wykorzystywany bywa w przemyśle kosmetycznym, chemii analitycznej oraz mikroskopii.
W regionach cieplejszych od Polski, przede wszystkim w basenie Morza Śródziemnego głównym źródłem anchuzyny była jednak daleka kuzynka farbownika: alkanna barwierska (czerwienica) Alkanna tinctoria.
Wyborna i świetnie zbadana roślina miododajna i pyłkodajna. Z jednego hektara obsianego tylko farbownikiem pszczoły miodne zebrać mogą około 40 kg pyłku, po czym wyprodukować do 170 kg miodu.
Pszczelarze od wieków cenili go wysoko za długi okres kwitnienia, nierzadko od maja do października.
