Gatunek wieloletni, który dobrze sprawdza się na większości stanowisk. Krwawnik pospolity to roślina antysmogowa. Ceni się go coraz wyżej jako naturalny odstraszacz komarów, a jednocześnie roślinę wabiącą pożyteczne owady, szczególnie biedronki i bzygowate. Nasiona formy dzikiej, nieodmianowej.
SKU: N066
6,00 zł – 13,00 zł
SZYBKA WYSYŁKA
Zamówienia wysyłamy w 24h by każdy zakup dotarł do 3 dni roboczych.
BEZPIECZNE PŁATNOŚCI
Gwarantujemy bezpieczny, wygodny i szybki sposób dokonywania płatności.
POMOC I WSPARCIE
Oferujemy bezpłatne doradztwo i kompleksową opiekę pozakupową.
GWARANCJA JAKOŚCI
Dostarczamy profesjonalne i przemyślane mieszanki nasion.
W 1 gramie jest ok:
5.000 nasion
Nazwa polska: krwawnik pospolity, tysiąclist, żeniszek-krwawnik, złocień-krwawnik, boża ręka, świński brzuch, żołnierskie ziele, dziadowski pieprz, siedem lat miłości
Nazwa łacińska: Achillea millefolium L.
Rodzina: astrowate Asteraceae (złożone Compositae), podrodzina astrowe właściwe Asteroidae (Glebionidae)
Status w Polsce: rodzimy, bardzo pospolity
Średniej wielkości, luźno kępiasta roślina trwała (bylina) o wielokrotnie pierzastych liściach i białawych kwiatach, cała obrośnięta wełnistym włosiem, wydająca najpierw mnóstwo przyziemnych rozet, a potem pędów kwiatowych, o silnym zapachu przyjemniejszym niż u pokrewnych chryzantem.
Krwawnik pospolity zawiązuje trzy rodzaje pędów:
1) całkowicie podziemne rozłogi,
2) pełzające kłącza,
3) wyprostowane, omszałe pędy kwiatostanowe (łodygi).
Kłącza są zaróżowione w węzłach, żółtawe we fragmentach wystających ponad grunt, a całkowicie białe głębiej w glebie. Łodygi Achillea millefolium proste lub co najwyżej słabo rozgałęzione w dole, charakteryzują się fioletowawym albo brązowym odcieniem oraz jasnym rdzeniem. W dotyku są silnie omszałe, a jednocześnie wyraźnie pobrużdżone.
Liście krwawnika, szerokie na 10-20 mm na pędzie, a na 20-40 mm w rozetkach, cechują się nader charakterystycznym, potrójnie bądź poczwórnie pierzastym kształtem, o dziesiątkach lub setkach równowąskich odcinków. Najczęściej bywają delikatnie omszone na wierzchu blaszki, a mocniej filcowate (toteż szarawe bądź zielono-siwe) na spodzie, z blaszkami lancetowatymi w ogólnym zarysie.
Struktury zwane potocznie kwiatem krwawnika w rzeczywistości są całymi kwiatostanami. Białe lub czerwone (u kultywarów ogrodowych) baldachogrona na wierzchołkach to kwiatostany II rzędu. Pojedynczy koszyczek to kwiatostan I rzędu, zbudowany z: 3-20 kwiatów rurkowych, 4-5 kwiatów języczkowych oraz 3 rządków listków okrywowych. Kwiaty rurkowe odznaczają się pięciodzielną, promienistą symetrią i żółtawą lub jasno beżową koroną. Kwiaty języczkowe natomiast bywają trójdzielne i białawe rzadziej czerwonawe. Listki okrywy koszyczka są kształtu lancetowate, dachówkowato zachodzące na siebie, delikatnie kutnerowate, o błoniastych skrajach, odcinających się kremowo białą lub beżową barwą od żywo zielonej reszty listka.
Owocem krwawnika będzie typowa dla astrowatych niełupka, w przypadku tego gatunku płaska, wąsko oskrzydlona, o dość charakterystycznej, srebrzystej barwie.
Achillea millefolium to gatunek prosty w uprawie, mało wymagający, bardzo odporny na mróz, suszę, konkurencję i wiele herbicydów. Doskonale udaje się na każdej, nawet jałowej czy skażonej glebie. Najwspanialej rozkwita na stanowiskach bardzo widnych, ciepłych i suchych, na gruntach przepuszczalnych, ale żyznych.
Usuwanie przekwitłych kwiatostanów wydłuża kwitnienia. Warto również mocno skrócić łodygi na wiosnę, by ograniczyć zachwaszczanie sąsiednich warzywników i kwietników.
Ceni się go coraz wyżej jako roślinę odstraszającą ponoć komary, a jednocześnie wabiącą pożyteczne owady, szczególnie biedronki i bzygowate (muchówki zapylające wiele kwiatów, o larwach oczyszczających wody lub glebę).
Od niepamiętnych czasów krwawnik wykorzystywano jako zioło lecznicze, przyprawę i dzikie warzywo, o słonawo gorzkim smaku, zastępujące zamorskie „korzenie”. Jako zioło przyśpieszające gojenie ran był masowo stosowany w szpitalach polowych podczas wojny secesyjnej. Do dziś wchodzi w skład wielu kosmetyków do pielęgnacji włosów, twarzy i zębów.
Dawni rolnicy wysoko cenili krwawnika pospolitego jako roślinę pastewną, chętnie spasaną przez konie i bydło. Siekane liście krwawnika, zmieszane z pokrzywą i „mleczem” (mniszkiem lekarskim oraz zwykle nieodróżnianymi odeń pępawami, brodawnikami, jastrzębcami, młodymi kozibrodami etc.), dawano kurczętom oraz indyczętom, żeby się zdrowo chowały.
W Chinach suszone łodyżki krwawnika używane są do wróżenia przyszłości w ramach tradycji I Ching, w Europie do dziś robi się z nich bierki.
Zielem krwawnika można farbować wełnę na zielono lub brązowo.
Brak szczegółowych, sprawdzonych naukowo danych. Na kwiatostanach krwawnika często widuje się bajecznie kolorowe, metalicznie czerwono-błękitne powabnice Hedychrum – błonkówki podrzucające swoje jajka innym, zgoła niespokrewnionym błonkówkom celem odchowania potomstwa (jak kukułki wśród ptaków).
